وقتی اروپاییها از متوفیان خود عکس میگرفتند!
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۲۴۶۶۵
در قرن ۱۹ میلادی وقتی بیماریهای واگیردار بخش اصلی زندگی اروپاییها بود و مرگ و میر اتفاقی پرتکرار درمیان خانوادهها بود؛ ایده عکاسی از مردگان درمیان مردم گسترش پیدا کرد.
قطعا ایده عکاسی از مردگان ممکن است تکان دهنده و غیرقابل قبول به نظر برسد و حتی فکر کردن درباره آن نیز اتفاقی ترسناک است. چرا که کمتر کسی پیدا میشود که بخواهد از نزدیک به یک جسد نگاه کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ایده عکاسی پرتره پس از مرگ از عزیزان از دست رفته، در نیمه دوم قرن۱۹ میلادی در بریتانیا و در زمان سلطنت ملکه ویکتوریا آغاز شد. این ایده به سرعت به ایالات متحده و بقیه اروپا نیز گسترش یافت. اما چگونه مردم در آن زمان قدرت و جسارت عکاسی از مردگان خود را داشتند و چگونه این کار انجام میشد؟
در ابتدا برای درک این موضوع باید توجه داشته باشیم که رابطه مردم با مرگ در آن دوران با زمان ما بسیار متفاوت بود. مرگ و میر به دلیل شیوع بیماریهای همهگیر مانند وبا، سل و حصبه به شدت شایع و به دلیل سطح پایین مراقبتهای بهداشتی، میزان مرگ و میر به ویژه در میان کودکان بسیار بالا بود.
سردخانهها برای بازدید عموم باز بودند تا افراد بتوانند اجساد بستگان خود را شناسایی کنند و اجساد ناشناس در ویترین مغازهها به نمایش گذاشته میشد تا همه بتوانند آنها را ببینند. از سوی دیگر مردان و زنان زیادی هم با هدف به تماشای این اجساد میآمدند تا احساسات خشونت آمیز و ناخشنود قوی خود را تجربه کنند و یا درباره کشته شدگان در تصادفات یا جنایتها، اظهار نظر کنند. همچنین در صورتی که جسدی موفق به تحت تاثیر قرار دادن مردم میشد، به مدت ۳ روز به نمایش گذاشته میشد. اما باقی اجساد قبل از ۳ روز دفن میشدند.
طرفداران ملکه ویکتوریا معتقد بودند که همیشه باید برای مرگ آمده بود. برای همین در بسیاری از تصویرسازیهای هنری عبارت «ای انسان، به یاد داشته باش ناگزیر خواهی مرد.» برای همین جای تعجب نیست که مردم بریتانیا و طرفداران ملکه ویکتوریا به دنبال یک مرگ خوب بودند. البته این تنها از لحاظ وضعیت مادی نبود و اغلب از لحاظ اخلاقی نیز درتلاش بودند که با وضعیت مناسبتری به دنیای ارواح منتقل شوند.
همچنین این واقعیت وجود دارد که در آن دوره، مرگ در بستر و خانه به سراغ افراد میآمد و برای همین درمیان عزیزان و بستگانشان از دنیا میرفتند. برای همین اگر کمی بر روی مسئله متمرکز کنیم، آنقدرها هم عکاسی از مردگان ترسناک نیست. چرا که ممکن بود این عکس، آخرین و تنها تصویری باشد که خانوادهها از مرده خود داشته باشند.
اما نکتهای که در این جریان باید به آن توجه داشت، این است که ثبت تصویر از مردگان در آن دوره؛ به بخشی ضروری برای غلبه روحی بر مرگ عزیزان تبدیل شده بود یعنی ثبت عکس کمک میکرد تا خانواده و دوستان متوفی، آرامش خود را در دوره سوگ به دست بیاورند.
«رولان بارت» فیلسوف و منتقد نشانهشناسی معتقد است که تصاویر پس از مرگ در آن دوره را میتوانیم گواهی بر وجود فرد متوفی و گذر او در این دنیای دنیوی است. همچنین تهیه تصویر از مردگان به خود مرده نوعی زندگی میبخشد و صمیمیت و ارتباط میان مردگان و زندگان را به نوعی نشان میدهد، زیرا جسد را نباید صرفاً بدنی در حال تجزیه درنظر بگیریم، بلکه باید دوباره در روایت زندگان وارد کنیم. بارت احتمال میدهد که ثبت تصویر از مردگان را میتوان به عنوان تلاش زندگان برای انصراف از وضعیت غیرانسانی ناشی از مرگ نیز در نظر گرفت.
دو راه برای ثبت عکس از مردگان
روش اول ثبت تصویری است که در آن به نظر میرسد متوفی به راحتی در خواب است و یا به آرامی در رختخواب یا تابوت خود دراز کشیده است. این ارتباط بین مرگ و خواب ریشه در دوران یونان باستان دارد. مثلا در ایلیاد هومر متوجه میشویم که «هیپنوس» خدای خواب یونانی، برادر دوقلوی «تاناتوس» خدای مرگ است. در اذهان عمومی و در بسیاری از ادیان غیرآسمانی، از طریق ویژگیهایی که مرگ و خواب با هم مشترکاند؛ مانند سکون و سکوت مرگ همیشه با خواب همراه بوده است. این حالت از عکاسی بیشتر برای کودکان مرده استفاده میشد. زیرا اغلب تصاویر ثبت شده از آنها را در حالت خوابیده است و اسباب بازیهایشان اطرافشان قرار دارد یا در آغوش مادرانشان هستند.
روش دوم نیز به شیوهای است که فرد مرده همچنان زنده به نظر میرسد. هدف این تصویر شکستن سکوت و سرمایی افرادی است که مرگ آنها را در آغوش گرفته است. این نوع از ثبت عکس؛ به بیننده القا میکند که مرده موجودی زنده و با اراده آزاد است و آنچه که در تصویر است تنها یک جسد مرده نیست. عکاسها گاهی اوقات به بازکردن چشمان متوفی با استفاده از ابزارهای خاص مانند قاشقهای کوچک و دوختن دهان او که پس از مرگ شل میشد، متوسل میشدند و به آرامی آن را در جای قبلی خود قرار میدادند.
در نیمه دوم قرن نوزدهم، به شکل گستردهای عکاسان از لوازم آرایشی برای درخشندگی و سرزندگی جسد استفاده میکردند. این کار آسیبهای روحی ناشی از مرگ را برای خانواده کاهش میداد. برخی خانوادهها همچنین گاهی به مومیایی کردن از طریق مواد شیمیایی برای جلوگیری از تجزیه سریع جسد رو میآوردند.
عکاسی از مردگان به کجا رسید؟
در آغاز قرن بیستم، عکاسی از مردگان با تصویب چند قانون برای حفظ حریم خصوصی، از جمله حریم خصوصی مردگان؛ میان مردم اروپا کمرنگتر شد. امروزه، اما در عصر تلفنهای هوشمند و تکنولوژی، عکاسی از مردگان شیوع ترسناکتری دارد و بعضا برای افراد مشهور حتی بدون اجازه خانواده متوفی ثبت میشود. پژوهشگران علم اخلاق و اندیشمندان حوزه مرگ در اینجا باید بررسی کنند که آیا همچنان عکاسی از مردگان یا حتی ثبت سلفی با متوفی در کاهش آلام سوگ موثر است یا این تنها یک تلقین است؟ اما جنبهای نادیده گرفته شده هم در قرن ۱۹ میلادی و هم در عصر جدید؛ غیراخلاقی بودن ثبت و انتشار تصویر سرد و بیروح و ساکن متوفی است.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: بخش بخش خصوصی بخش کشاورزی بخش معدن بخش صنعت عکاسی از مردگان برای همین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۲۴۶۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگندهها و توپخانه های دشمن سراسر نوار غزه را زیر آتش گرفتند
به گزارش خبرگزاری مهر، خبرنگار شبکه المیادین گزارش داد که جنگندههای رژیم صهیونیستی جنوب محله الزیتون واقع در شرق شهر غزه را بمباران کردند.
این حملههای وحشیانه رژیم صهیونیستی خانههای مسکونی را در محله السلام واقع در شرق شهر رفح در جنوب نوار غزه نیز در برگرفت.
این جنگندههای متجاوز یک زمین زراعی در شمال اردوگاه المغازی در مرکز نوار غزه را نیز هدف قرار دادند.
سایتهای فلسطینی گزارش دادند که جنگندههای رژیم صهیونیستی شهر دیرالبلح واقع در مرکز نوار غزه را بمباران کردند. این جنگندههای متجاوز همچنین منطقه الزوایده در مرکز نوار غزه را هدف قرار دادند.
علاوه بر بخشهای مسکونی نوار غزه، ارتش اشغالگر قدس مجدداً بخشهایی از جنوب لبنان را هدف قرار داد. در این حملههای بامدادی منطقه اللبونه واقع در اطراف الناقوره هدف قرار گرفت. گزارشهای رسانهای همچنین از هدف قرار گرفتن جبل بلاط واقع در جنوب لبنان توسط توپخانه رژیم صهیونیستی حکایت دارند.
خبرنگار الجزیره نیز گزارش داد که منطقههای الخیام و الضهیره در جنوب لبنان هدف حملههای جنگندههای ارتش اشغالگر قدس قرار گرفتند.
روز گذشته وزارت بهداشت نوار غزه اعلام کرد که طی ۲۱۱ روز جنگ، ۳۴ هزار و ۶۵۴ فلسطینی در نتیجه حملههای ارتش رژیم صهیونیستی به این باریکه به شهادت رسیدهاند و ۷۷ هزار و ۹۰۸ نفر دیگر نیز بر اثر این حملهها زخمی شدهاند.
این وزارت خانه تاکید کرد که همچنان پیکر شماری از قربانیان در زیر آوارها و یا در خیابانهای نوار غزه رها شده است و نیروهای امدادی و پدافند غیرعامل نوار غزه توانایی دستیابی به پیکر این قربانیان را ندارند.
کد خبر 6096777